Sicilië 2019 Riposto naar Chiarmanti Gulfi

Vandaag ons laatste ontbijt bij Galea. We brengen onze spullen naar de auto en zien dat deze onder vulkaan as zit. Allemaal kleine as deeltjes. Ik heb een foto toegevoegd waarop je goed kan zien dat de Etna actief is. We rijden om 9:30 weg. 

Het is vandaag maar 180 km. Maar dat doen we natuurlijk niet in 1 stuk. We rijden met een uurtje Catania voorbij. Pakken eerst stukje snelweg om Catania achter ons te laten.

Vervolgens gaan we van de snelweg af en rijden we weer een prachtige route. We zien zoveel verschillende landschappen. Echt heel bijzonder.  We rijden op een gegeven moment een berg op via allerlei kleine weggetjes bevinden we ons echt in the middle of knowhere. De foto's lijken net of we in een film zitten van indiana Jones.

Na 29 km arriveren we in een dorpje Sorinto. Wat een schattig plaatsje en we zeggen tegen elkaar: hoe kom je hier toch terecht???? We willen parkeren. Vinden ook makkelijk een plekje. Leggen de blauwe schijf maar voor op dashboard. En daar kwam al zo'n lief italiaantje. We begrijpen van hem dat hier alles zone parkeren is. Dus we stappen maar in en rijden weer verder. En later vinden we een grotere parking. We lopen gewoon een stuk terug naar het gezellige straatje. 29 graden, dus ach , gewoon gaan.

We zien een klein terrasje en nemen een cola. Heerlijk met ijs klonten en citroen. Wat smaakt dat lekker met de warmte. Na een half uurtje lopen we terug naar de auto. Ik wilde nog wat fruit kopen bij de supermarkt.  Helaas deze was al dicht. Maar ook in dit dorpje staan dus gewoon fruit en groente auto's langs de weg. We kopen heerlijke perzikken 6 stuks en een grote tros druiven. Voor 1 euro. Nou dat kan toch niet zegt Rich. Maar de verkoper wilde echt maar 1 euro. En lekker dat ze zijn!!!!

We stappen de auto weer in en het is nog maar 40 km. We rijden binnendoor en na 1,5 uur komen we aan bij onze Casa Ronnovanna. Deze stek is ook echt in the middle of knowhere.  Midden tussen de olijfbomen. Amazing. En een uitzicht..... foto's volgen de komende dagen. 

Een italiaanse meneer Paola komt naar ons toe. Hij kan echt geen engels. Maar we begrijpen dat zijn dochter hem normaal helpt. Hij belt haar op en geeft de telefoon aan Richard. Ze verteld ons dat ze ons morgen ziet bij het ontbijt. We krijgen haar nummer mochten we vragen hebben.

Paola plukt meteen verse druiven en vijgen voor ons uit de bomen. Zijn welkom is warm. Hij maakt koffie voor ons en smaakt goed. Na deze kennismaking laat jij ons de kamer zien.

We hebben hier gewoon een eigen huisje. Als je binnenkomt kom je in een kleine woonkamer/ keuken. Badkamer en bovenverdieping is de slaapkamer. Boven is laag, dus voor mij is het oppassen. Maar zo lieflijk, romantisch zelfs....

We zitten heerlijk even buiten op ons terras. Flora ( de dochter van Paola) appt ons, dat er vanavond een festival is. Daar gaan we natuurlijk naar toe. Ze heeft voor ons een leuk restaurantje gereserveerd ivm mogelijke drukte door het festival. Het is bijna 18:30 en we gaan daar dus zo naar toe

Het is nu 19:30 en we lopen langs het restaurant. De kok plukt ons van de straat. We zien er dus echt uit als toeristen. We worden naar binnen gevraagd, maar de verlichting was nog uit. We gaan aan tafel en krijgen de menukaart.  Samen met de vertaal app lukt het ons om wat uit te zoeken. Totdat de ober komt. Hij geeft ons het chef menu. We hebben heerlijk gegeten. Na het eten gaan we nog een rondje doen. Overal is live muziek. Klinkt allemaal erg gezellig.

De bereikbaarheid is in dit gebied niet altijd 100%. Lijkt echt wel afgelegen hoor. Nou dat is het zeker!